Drie decennia lang strijden tegen zwerfafval – spraakwater Frans Everaerts
Omdat de ondernemende Limburger wekelijks dusdanig veel afval tegenkwam, maakte hij een karretje om alles mee te kunnen nemen.
En zelfs zijn Mechelse herder draagt een steentje bij. Die heeft Frans namelijk zo afgericht dat zijn hond het afval op de voor Frans moeilijker bereikbare plekken – zoals diepe greppels – pakt en apporteert. Dat trok de aandacht van de lokale pers. “Daarop kwamen zoveel positieve reacties dat we ook opruimdagen zijn gaan organiseren met mijn hengelsportvereniging (Sint Petrus) en andere organisaties.”
Inmiddels houden dankzij zijn enthousiasme ruim zeventig vrijwilligers geheel zelfstandig de volledige regio schoon en verzamelen die samen elke week zo’n dertig vuilniszakken afval. “Er is een groepje dat elke week afspreekt op een vaste locatie en vanaf daar de gemeente intrekt met hun grijpstokken. Maar er zijn ook veel ZAPpers zoals ik, die elk hun eigen gebied aanpakken.”
Irritatie onderdrukken
Grappig genoeg is er één moment in de week dat Frans even niet aan afval denkt en dat is tijdens zijn wekelijkse visdag op de Maas. “Al jaren ga ik met een vaste vismaat vanuit de boot roofvissen. Even een dagje ontspannen en wegdromen op het water. Sinds een jaar ben ik officieel met pensioen, maar onze vaste visdag houden we erin”, vertelt hij enthousiast.
Nou kan de Maas zeker na hoog water best wat drijfvuil achterlaten, maar gelukkig kan hij tegenwoordig tijdens het vissen zijn irritaties over de rommel onderdrukken. “Het blijft een vervelend gezicht, maar ik kan onmogelijk elke keer uit de boot stappen om al die troep op te ruimen.”
As en statiegeld
Wat Frans tijdens dertig jaar afval rapen allemaal heeft meegemaakt, is bijzonder te noemen. Zo kwam hij eens wat as tegen dat bij een bankje langs het kanaal lag. “Omdat daar weleens werd gebarbecued, dacht ik dat het rommel was en haalde ik het weg. Hoorde ik later dat daar iemand was uitgestrooid die altijd met haar man op dat bankje zat. Achteraf bleek dat weer de moeder van een klant van mij te zijn geweest. Gelukkig kon die er wel om lachen toen ik het vertelde.”
BOA bellen
Toch heeft hij het afvalprobleem in zijn eigen regio vooral zien afnemen. “Zeker sportvissers ruimen bijna altijd alles keurig op. We wonen hier dichtbij de grens, maar ook de Duitse en Oost-Europese vissers nemen tegenwoordig standaard een vuilniszak mee.”
Wat volgens Frans goed helpt is de boa informeren als het toch ergens uit de hand lijkt te lopen. Zelf groepen benaderen doet hij niet meer. “Dat levert vaak alleen maar ellende op, heb ik helaas aan den lijve ondervonden. Dus wat ik nu doe als er een groep hangjongeren of vissers rotzooi trapt, is de boa bellen. Die pakt het altijd meteen op. Meestal is dreigen met een boete genoeg en zie je dat ze in het vervolg netjes alles opruimen.”
Korte lijntjes
Ook de lijntjes met de gemeente zijn kort. Omdat Frans een bekende ondernemer is in het dorp, maakt hij dankbaar gebruik van zijn netwerk. “Dankzij mijn gelobby krijgen we nu gratis grijpstokken, zakken, handschoenen en opvallende hesjes met de opdruk ‘Nederweert Schoon’.
Fixi app
De aanleiding voor Frans om Sportvisserij Nederland te vertellen over zijn strijd tegen zwerfafval, is de Vang5-campagne (www.vang5.nl). “Een mooi initiatief. Daarom wil ik graag laten zien hoe makkelijk het is om zelf de handen uit de mouwen te steken. Er zullen vast veel sportvissers zijn die zich irriteren aan zwerfvuil. En geloof mij: als je eenmaal over die drempel heen bent, geeft het opruimen veel voldoening.”
